Drakensbergen
31 juli 2017 - Parys, Zuid-Afrika
Zaterdagochtend zijn we nog snel even naar de waterval in Howick gelopen om nog wat foto's te maken. Het is toch gek voor ons om de vrouwen bovenaan de waterval te zien wassen. Eerst weet ik veel hoe ver lopen met je wasmand op je hoofd om vervolgens uren lang met de hand de was te gaan zitten doen in een rivier.
Daarna zijn we naar de Drakensbergen gereden. We hadden van te voren de route in de Tom Tom gezet en het leek ons leuk om een beetje binnendoor te rijden... Dat hebben we geweten! Kilometers over onverharde wegen door villages waar ik me niet echt veilig voelde. Ik was blij met Ishmaël achter het stuur! Want volgens mij overvallen ze minder snel iemand uit hun eigen land.. (of misschien stelde ik mezelf gerust met die gedachte..) We hebben al erg veel armoede gezien, maar hier... pfff zo tussen de bergen.. overal extreme droogte.. rivieren die droog staan, koeien en geiten die dus ook bijna geen water hebben, geen winkels in de buurt, geen werk in de buurt. Zucht..
Daarna rijden we over een smalle onverharde weg de berg op. Shit.. waarom wilde ik dit? Ik vind dit zo verschrikkelijk eng! Het zou zomaar in het televisieprogramma de gevaarlijkste wegen van de wereld kunnen. We zien al een hele tijd geen mensen meer, alleen maar natuur. Aan 1 kant prachtig, maar aan de andere kant toch de gedachte; wat als we hier een lekke band krijgen? Telefoons hebben geen bereik meer. En voordat ik echt in mijn broek poep zien we een poort met Giant' s Castle. Yes.. we zijn er.
We zijn te vroeg om in te checken dus we gaan eerst maar lunchen in het restaurant. Prachtig uitzicht op de bergen.. We bestellen toasted sandwiches with chips (zoals bijna altijd als lunch). De bestelling is niet goed gegaan.. EN het is KOUD. Getver.. koude friet. Nou ja, hopelijk is het diner beter. We krijgen de sleutels van de huisjes. Ishmaël en Lele hebben een 2 pers huisje in de tuin en wij een 6 bedroom cave house with mountain view. Nice! Zowel onze huiskamer als alle slaapkamers hebben uitzicht op de Drakensbergen. En... de rots is de muur van ons huis. We voelen meteen dat het erg koud is in het huis. In de slaapkamers staan elektrische kachels aan en daar is het behaaglijk (17 graden ) We houden die deuren dus dicht! In de woonkamer is een openhaard maar ja, die steek je niet aan als je nog naar het restaurant moet. De fleecetruien komen nu echt uit de tassen!
Je billen vriezen bijna aan de bril, zo koud voelt het.. laat staan dat we hier moeten douchen. Dat slaan we dan maar effe over, in Howick hebben we allemaal nog genoten van een goeie douche.
Het diner was erg lekker! Ik heb voor het eerst Forel gegeten (moest effe slikken toen ik die vis met kop op mijn bord zag) alleen het personeel in het restaurant werkte op mijn humeur.. wat een ellende. Ongeïnteresseerd, super langzaam en zelfs als ze het opschrijven gaat het nog fout. Na het diner steken we snel de openhaard aan in ons huis en maken we thee en warme chocolademelk.
Na een goeie nacht, niet koud gehad onder de wollen dekens, is het dan zover... 30 juli.. Peter is jarig! We zingen de hele tent wakker en we maken er even een disco van hier. 1 voet buiten de slaapkamer.. nee.. ik vertik het.. ik ga niet douchen in die kou. Peter krijgt de douche niet afgesteld dus neemt van ellende maar een bad.. een bruin bad. Het water is hier bruin! Nou dan weet ik niet of je er schoon van wordt.. Om 9uur zijn we bij het ontbijt.. dat is een tegenvaller... een zeer minimaal ontbijtbuffet. Brood zonder beleg.. zelfs geen aardbeien jam, wat cornflakes en yoghurt en een bak bacon en bak met roerei wat er uitziet als of het er al uren staat. Oei, we waren beter gewend de afgelopen weken!
Na het ontbijt blijven de kids in ons huis.. in de warme slaapkamer met hun muziek, ipads en speelgoed. Mae doet de deur op de haak aan de binnenkant omdat de bavianen de deur weten open te maken. Wij gaan een wandeling maken naar de rivier. Ik heb met Mae afgesproken daar wanneer we na 2uur niet terug zijn dat ze de receptie op de hoogte moet brengen. Eigenlijk moet je je daar melden voordat je gaat wandelen, maar dit lijkt ons prima zo. Ishmaël en Lele gaan ook mee (hebben geen wandelschoenen). Het is een prachtige wandeling! Wauw! Alsof je alleen op de wereld bent.. 1 met de natuur bent. Eerst een mooie afdaling naar de rivier een vervolgens een pittige klim omhoog terug naar het resort. Binnen 1,5uur waren we terug. Geen zoekacties nodig gehad ;) Heel even komen er een stel bavianen via het dak om onze koekjes te stelen.. Ishmaël jaagt ze weg. Als ik ze zie lopen vanuit de auto vind ik ze leuk, maar als ze je intimideren in je tuin vind ik ze best groot en eng. Voor alle zekerheid de deur dicht want ik hoef ze niet binnen!
Ik had het restaurant gevraagd of ze voor vandaag een verjaardagstaart konden maken. En in de middag zijn we met z'n allen koffie gaan drinken en hadden ze een mooie taart voor Peter gemaakt. Een red velvet cake. Bijzondere smaak, zure room on top wat niet echt in de smaak viel bij de zoete kauwen maar het was een leuk verjaardagsmoment.
Daarna ben ik begonnen met het herinrichten van onze bagage... over 2 nachten komen we nl naar huis! En we hebben aardig wat souvenirs verzameld, die hebben plek nodig in de tas. Ik overweeg de deryan slaaptent achter te laten.. de zelfopblaasbare matras hebben we al 2x geplakt en bovendien vindt Flynn het niks om er in te slapen. Meneer ligt liever tussen ons in of in een gewoon babybedje. Nog even met Peter discussiëren dus, want die vindt het zonde. Ik weet zeker dat mensen er hier blij mee zijn! Inmiddels zitten we hier op de bank onder wollen dekens omdat het zo koud is..
Morgen naar Parys waar we hopelijk weer contact hebben met de rest van de wereld. Want we hebben telefoon bereik hier.. en geen wifi hier.. Het wordt de langste rit van de hele vakantie.. ruim 5uur rijden.
Als je dan zo een paar dagen in de natuur zit dan krijgt je mind rust om alles te laten
bezinken. Wat vind ik nu eigenlijk van ZUID-AFRIKA? Ik vind het een land met prachtige natuur! Maar ook heel veel armoede gezien, meer dan ik verwacht had omdat het officieel geen 3e wereld land meer is. Eerste en derde wereld leven hier naast elkaar. (Mooi voorbeeld is de villa wijk waar we sliepen en de village in de valley of 1000 hills) Dankzij Ishmaël hebben we kunnen genieten van een prachtige rondreis, want ik vind het land niet geschikt om zelf te rijden. Dat komt niet alleen door ons auto ongeluk.. maar gewoon door dat ze hier echt belachelijk rijden. En de andere verkeersregels.. het links rijden.. en omdat je niet bekend bent en snel in gebieden komt die niet veilig zijn. Bij kruispunten geldt de regel; wie er het eerst is mag als eerste weer rijden. Nou moet je maar eens proberen op giga drukke kruispunten.. waar niet iedereen coulant is.
Verder vonden wij het Krugerpark minder mooi dan Welgevonden. De grote steden zoals Johannesburg en Durban vond ik verschrikkelijk! Johannesburg heeft 7 miljoen inwoners en Soweto 3,5 miljoen. Dit is niet het werkelijke aantal want er zijn ook nog veel mensen zonder een ID. De eigenaar van de B&B in Uhmlanga vertelde dat de groeiende drugs problematiek in Kaapstad voor veel problemen zorgt. Grote bendes die geweld gebruiken... Amsterdam en Utrecht zijn dorpjes vergeleken dit soort steden.
En de mensen hier... tsja wat zal ik zeggen? De donkere mensen zijn heel aardig en gastvrij.. zeker als je met je gezin in een village of township komt met 1 van hun eigen inwoners als gids. Maar er zijn ook zeker plaatsen waar ik liever niet uit de auto zou stappen. En er zijn veel blanke mensen die zich hooghartig opstellen. De apartheid leeft nog steeds!
Ik heb zoveel "huizen" gezien die geen water en elektriciteit hebben.. onherstelbaar dat je met een jerrycan op je hoofd ergens water moet gaan halen. En als je dan zoals Ishmaël wel elektriciteit hebt dan werkt het als een pre paid telefoon kaart. Op is op.. en dan moet je opnieuw betalen om weer stroom te krijgen. Hij heeft ook water in huis. Sommige mensen hebben een 3000liter tank naast hun huis met water.. nou ja.. beter dan geen water iig! Nu beseffen we weer even hoe goed we het hebben in Nederland.
Wat een avontuur. Wat zullen jullie van alle luxe in Nederland gaan genieten.
Is een reis geworden om nooit meer te vergeten.
Take care en tot gauw
dikke knuffel van mij
Liefs Suus (ook van Nico natuurlijk)
Ik heb genoten van alle verslagen en foto's hoop dat jullie een vlotte reis terug hebben, de koffers zijn denk ik al gepakt.
Tot gauw.