Nieuwe buren

Ons Veluwe avontuur loopt alweer bijna ten einde. En eerlijk gezegd vind ik dat niet zo erg.  De camping is prima, hele leuke buren uit Amsterdam rechts naast ons waarmee we al een gezellige avond hebben gehad.  Maar maandag zijn er nieuwe mensen links van ons gekomen.. verschrikkelijk! Familie Tokkie is er serieus niks bij.  Ze kwamen aanrijden in hun oude auto met een nog oudere vouwwagen er achter.  Er stapten 4 kids uit en de jongste klom op de glijbaan en zei; "dit is mijn huis en niemand mag niet op". Flynn stond verbaasd onder aan de trap en ik zei; nou dat denk ik niet.  Deze glijbaan is voor alle kinderen hier dus ga maar eens een stapje opzij.  Vervolgens stapt de moeder uit alias Big Mama. Een vrouw van zo'n 200kg met een kort zwart jurkje 😅🤨 In een mum van tijd stond die vouwwagen overeind. Niks afgespannen, gewoon open geklapt en klaar.  De man reed weer weg in zijn barrel en tegen de avond kwam hij terug met een aanhanger.  Nou als je denkt dat ik spullen meegenomen heb dan valt dat 200% mee. Big mama ging de meegenomen frituurpan schoonmaken bij het toiletgebouw en man lief installeerde de tv en de magnetron. Naast de compressor waar ze de luchtbedden mee oppompen. (Elke dag) Het hele gezin werkt waarschijnlijk op de markt want ze hebben een volume van +10. Iedereen op het kampeerveld zit met open mond het tafereel te aanschouwen.  Je ziet wat geïrriteerde gezichten omdat niet allemaal mensen met kleine kinderen zijn en die liggen om 22u echt op bed.  Nee de kinderen van familie Tokkie kregen toen net de friet op hun bord.  Met z'n allen aan een opklap picknicktafel.  De 4 kinderen stuiteren van de tafel naar de glijbaan en weer terug en er wordt zowel door ouders als kinderen geschreeuwd. Om 23.30u gaan ze douchen.  En ik hoopte dat dit alleen de eerste dag zo zou gaan.. maar helaas.. Het is nu 22.30u als ik dit schrijf en de 4 kinderen stuiteren nog over het veld en zijn nog niet in de douche geweest.  Vanmorgen begonnen ze de dag met tosti's met ketchup. Tosti ijzer hebben ze ook bij zich... tuurlijk.. wat hebben ze niet bij zich?  Ik bedacht me net dat als ik hier 2 weken geboekt zou hebben dat ik eerder zou vertrekken.  En zeg maar niks verkeerds tegen die mensen want dan word je compleet verrot gescholden. Maar goed,  ik kan hier een roman over gaan schrijven maar dat doen we niet.  

Elke avond om 18.30u rijdt er een treintje over de camping die de kinderen op komt halen voor de Oki en Doki theatershow. Flynn vindt het geweldig! Lekker dansen op de muziek in het theater.

Vanavond is er een weerwolvenspel in het bos en volgens Peter die net is gaan kijken zat het vol jeugd. Maar de meiden hebben geen interesse. We hebben al een aantal keren gezegd; ga samen naar voren bij het centrum van de camping wat drinken.. alle jeugd zit daar in de avond bij elkaar.  Maar ze blijven liever hier.  Potje dobbelen en een glaasje 0% wijn. 

Gisteren zijn we een dagje naar Arnhem geweest,  shoppen. De reden was eigenijk omdat mijn telefoon kapot was dus ik moest een nieuwe gaan kopen.  Hij deed helemaal niks meer!  Ging niet aan.. laadde niet meer op.. niks noppes nada. En dus hebben we er een uitje van gemaakt.  De meiden hebben nog wat kleding gekocht en we hebben lekker geluncht op een terrasje.  Arnhem heeft een erg leuk centrum met veel winkels!  

Ook hier hebben we al veel gefietst. Het enige wat ik jammer vind is dat je eigenlijk alleen door de bossen kunt fietsen en weinig leuke koffie stop plekjes hebt.  Op Texel heb je veel meer variatie kwa natuur maar ook veel leuke routes en bestemmingen. Ik denk dat ik eigenlijk een beetje verliefd ben op Texel. Misschien een volgende keer op tijd een camping boeken met beter sanitair maar dan kan ik daar echt een paar weken vakantie vieren.  

De emoties zitten deze week ook wat hoog.  De eerste avond toen ik Flynn zag dansen in het theater zat ik daar met natte ogen naar hem te kijken. De meiden keken verbaasd naar me; zit je nu te huilen mama?  Wat stond Flynn te genieten.. wat een plezier. Heerlijk dat hij zo vol vreugde kan zijn.  De volgende dag ging hij bij de anderen kindjes kijken die hier op het veld staan.  De baby's trekt hem het meest.  Hij is heel zacht en lief voor ze.  Aait over hun wang en zegt dan "lief". Heel aandoenlijk. Met de ouderen kinderen van zijn eigen leeftijd wilt hij ook graag meespelen maar die vragen dan; hoe oud is hij?  Kan hij niet praten?  Waarom ziet hij er zo anders uit?  En vervolgens hoor ik ze later zeggen; we willen niet dat hij met ons mee speelt.  En ze renden weg om van Flynn af te komen.  Oef.. dat deed me pijn.  Ja.. dat is de andere kant van de medaille.  Hij is anders.. hij kan niet wat anderen van zijn leeftijd kunnen..  En 'normale' kinderen zien dat en vinden hem dan soms raar.  Ik ben zo blij dat hij op speciaal onderwijs zit waar allemaal kinderen met iets extra's zitten.  Er is hier op de camping ook een jongen van 16 jaar met downsyndroom en die kwam meteen naar Flynn toe om een high five te geven.  Mooi hoe ze elkaar herkenden en ontmoeten.