Laatste dag Bangkok

Vanmorgen liep de wekker om 7uur af. En dat was niet voor iedereen een vrolijke gebeurtenis. Alle drie de kids moesten wakker gemaakt worden en ja.. als iemand je wakker maakt ben je niet op je best.  Als familie Knots (kots) zaten we aan het ontbijt in de grote ontbijtzaal van het hotel.  Met bleke gezichten liepen we langs het buffet en voor enkelen van ons was het zelfs beter om aan het tafeltje te blijven zitten om zo min mogelijk van de geuren van het buffet op te snuiven. Mensen zitten hier om 7.30u nasi, noodles,  worsten, curry's en weet ik veel wat nog meer te eten.  Nou daar ging ik dan.. met mijn bordje met toast.. voor Chloë,  Mae en mij bestond het ontbijt uit een sneetje geroosterd wit brood met suiker en een kop veel te sterke thee met veeeel suiker. Flynn dronk alleen zijn dieet voeding.  En Peter kreeg iets meer naar binnen.  Met 3 bleke bekkies liepen we het hotel uit en ik kon echt niet in een tuktuk want die uitlaatgassen en dat remmen en gasgeven kon mijn maag niet handelen. Met plastic zak op mijn schoot zijn we met een taxi naar het Hua lamphong railway station gereden waar we met Tuangtip, een locale gids, hadden afgesproken. Ik heb haar geboekt via http://www.withlocals.com. Het is een privé tourtje wat we gingen maken dus we konden op elk moment stoppen om terug naar het hotel te gaan.  Midden in het station ontmoetten we Tuangtip en zij stelde voor dat ons uitje ging starten met een tuktuk rit.

We gaan het gewoon weer doen. De meiden vinden deze ritjes geweldig!  Ik knijp bij elke bocht mijn billen samen maar door de adrenaline vergeet je de misselijkheid. 

Tuangtip en Peter zitten samen in een tuktuk en ik zit met de kids.  De 2 lawaaimakende karretjes scheuren als gekken door het drukke verkeer.  Auto's,  scooters,  bussen,  tuktuks.. alles rijdt door elkaar en waarom ze stoplichten hebben weten we tot op heden nog niet.  Ze rijden allemaal door rood.  Ik snap wèl waarom de chauffeurs mondkapjes dragen want de smog/uitlaatgassen die je inademt in Bangkok is echt vreselijk.  We stoppen bij één van de bekendste tempels van Bangkok.. Wat Pho tempel. De meiden zijn niet razend enthousiast maar je kunt niet naar Thailand zonder een tempel te bezoeken. Knieën en schouders bedekt en je schoenen uit.  Ik had mijn lange rok aan en de meiden hadden hun hamandoeken mee om rond hun middel te doen.  Het is erg indrukwekkend om te zien. 

Heel mooi gemaakt!  En de 46 meter lange gouden boeddha lag rustig te lachen naar de vele toeristen. Er hadden meer mensen hetzelfde idee om vroeg te gaan.

Je kon een bakje met muntjes kopen en die vervolgens 1 voor 1 in een bakje gooien.  Dit zou zorgen voor geluk.  Dus ik heb namens ons alle 5 de muntjes er in gedaan. Misschien winnen we nu de staatsloterij.. maar ik heb eigenlijk de muntjes met de gedachten aan gezondheid in de bakjes gegooid.  

Op het terrein zit ook de opleiding voor Thaise massage. Zie de foto's..

Het terrein er omheen is ook echt indrukwekkend.. zo mooi gebouwd!

Ik kon dus geen genoeg krijgen van het fotograferen.  Inmiddels hadden we het alweer lekker warm gekregen.  Hier in Bangkok zweet je op plekken waar je voorheen nog nooit zweet hebt gehad.  Gelukkig kregen we flesjes water bij de entree tickets van de tempel. En hadden de meiden ieder een flesje cola mee. Vanaf deze tempel zijn we naar de bloemenmarkt gelopen.  Of beter gezegd,  we zijn door de bloemenmarkt heen gelopen. Je kunt er niet alleen bloemen kopen maar ook fruit ed. Tuangtip vroeg welk fruit we al geprobeerd hadden en tot nu toe is dat alleen de mangosteen geweest.  Ze kocht een halve kilo Rambutans voor ons om te proeven. Het is een stekelige vrucht die je moet open breken en de vrucht lijkt op een Lychee. Zoet van smaak

De geuren onderweg tijdens het lopen waren zeer intens. En dan heb ik het niet alleen over de bloemen geuren.  Want persoonlijk vond ik de Jasmijn die je veel zag liggen echt lekker ruiken.  Maar de geuren die je niet met woorden kunt uitdrukken.. denk aan onze vismarkt, urine plekken van zwervers.. dat soort geuren.  De meiden vonden het vreselijk.  Helaas heb ik geen foto's van de bloemenmarkt, Peter heeft alleen gefilmd. Op de bloemenmarkt kocht Tuangtip Lotusbloemen voor ons om te offeren bij onze verjaardagsboeddha. Ik had me hier echt op verheugd want zoals misschien sommigen weten is de Lotusbloem mijn lievelingsbloem vanwege zijn betekenis.  Ik heb de bloem dan ook niet voor niks 2x op mijn lichaam laten tatoeëren.  Maar ik had de bloem nog nooit in het echt gezien.  Ze kocht 5 roze Lotusbloemen.. hoe toevallig is dat?  Die op mijn rug is roze! 

Chloë voelde zich slechter.. ze was weer erg misselijk en we hadden het bloedheet.  Net buiten de markt is de rivier die we met een boot gingen oversteken. We hebben eerst even rustig aan het water op een bankje gezeten en wat slokjes gedronken. Het zakte weer een beetje een toen hebben we de oversteek gemaakt.  Boot? En soort roestig wrak met een paar houten bankjes.. zonder railing. Het was gelukkig maar een korte oversteek. Aan de pier lag een andere tempel waar we onze Lotusbloem gingen offeren. Dit was ook best een bijzondere gebeurtenis. Eerst hebben we de bloem mooier gemaakt,  de buitenste blaadjes naar binnen gevouwen.

Je mag er niet aan ruiken als de bloem ann boeddha geschonken wordt. Zoals ik eerder heb geschreven heeft iedereen zijn geboortedag boeddha.  Mae en Flynn donderdag,  kleur oranje. Chloë en ik vrijdag,  kleur blauw. Peter zaterdag, kleur paars. We hebben allemaal een Lotusbloem bij onze eigen boeddha gelegd en een wens gedaan.  

Buiten hing de op 2 na grootste bel ter wereld. Peter en ik hebben hem geluid voor goed karma.

Vervolgens gingen we naar binnen naar de 40 meter hoge zittende boeddha. Echt prachtig! 

We hebben bij de monnik een donatie gedaan voor voedsel voor de armen. En daarna zijn we langs de rivier naar de schildpadden tempel gewandeld. Dit was het laatste wat we wilden doen... schildpadden voeren. Peter is erg onder de indruk van de motoren op de langstaartboten. Dus hij heeft plentie foto's gemaakt terwijl we langs het water liepen. 

Het zweet gutste van ons lijf,  echt, als wij niet thuiskomen met slanke lichamen dan weet ik het niet meer hahaha.

Bij de schildpadden mochten we gewoon onze schoenen aanhouden ;)

Tuangtip heeft een roze taxi voor ons aangehouden en die heeft ons terug gebracht naar het hotel.  We zijn weer een ervaring rijker. Daarna hadden we de hele middag om te zwemmen en te relaxen. Flynn heeft het ook goed gedaan. Hij heeft vandaag iets meer gedronken en vanavond lekker fish & chips gegeten in de hotelkamer. Toen we de foto's terug keken hebben we vreselijk gelachen om Mae.. want die zag haar freggel kapsel en vroeg; hadden jullie niet even kunnen zeggen dat ik er zo bij liep?  Nou... wij hadden genoeg aan onze eigen zweet koppen ;)

Dit zijn de laatste Bangkok glimpen, morgen om 7u vertrekken we naar Kanchanaburi, het hotel aan de River Kwai.